Publiczne Przedszkole nr 1

w Złotowie

ul. Grochowskiego 14, 77-400 Złotów

NIP: 767-169-88-76

Strona www stworzona przez Foto-N

ZAJĘCIA I ROZKŁAD DNIA

RAMOWY ROZKŁAD DNIA - OGÓLNY

Organizacja zabawy, nauki i wypoczynku w przedszkolu oparta jest na rytmie dnia, czyli powtarzających się systematycznie fazach, które pozwalają dziecku na stopniowe zrozumienie pojęcia czasu i organizacji oraz dają poczucie bezpieczeństwa i spokoju, zapewniając mu zdrowy rozwój.

Przedszkole czynne jest w godzinach: 6:30 - 16:30Dzieci przyprowadzamy do godz. 7:45

CZĘŚĆ I

6:30 – 7:45 - schodzenie się dzieci, aranżowanie otwartych sytuacji wychowawczo-dydaktycznych,  pozostawienie dzieciom możliwości wyboru i inicjatywy, inspirowanie do spontanicznej, swobodnej działalności zabawowej         

7:45 – 8:00 - ćwiczenia poranne, zabawy ruchowe, czynności higieniczno – sanitarne

8:00 -  8:30 - śniadanie, czynności higieniczno – sanitarne

8:30 – 9:00 – zabawy dowolne

CZĘŚĆ II

9:00 -  10:00 - zintegrowana działalność edukacyjna wg podstawy programowej- zajęcia rozwijające aktywność: językową, ruchową, muzyczną, matematyczną, plastyczno – techniczną i przyrodniczą, język angielski, religia

                       zabawa ruchowa,  zabawy dowolne

10:00 -  10:15 - drugie śniadanie /owoc/

10:15 – 11:45 - pobyt na świeżym powietrzu,  gry i zabawy ruchowe, terenowe,

                     zabawy badawcze, działania inspirowane przez dzieci i nauczyciela

11:45 – 12:00 - czynności higieniczno-sanitarne, przygotowanie do obiadu

CZĘŚĆ III

12:00 – 12:30 -  obiad

12:30–14:30 – oddział I i II - odpoczynek poobiedni, czynności samoobsługowe i porządkowe,  zapewnienie dzieciom różnych form relaksu w sali  /słuchanie muzyki, bajek, legend/, zabawa ruchowa   – oddziały dzieci starszych - zapewnienie dzieciom różnych form relaksu w sali  /słuchanie muzyki, bajek, legend/, praca indywidualna i wspomagająca rozwój dziecka, zabawy twórcze inicjowane przez dzieci i nauczyciela, zajęcia dodatkowe, pobyt na świeżym powietrzu /w zależności od pogody/, zabawa ruchowa             

14:30- 15:00- podwieczorek , czynności samoobsługowe i porządkowe, zabawy dowolne

15.00- 16.30  - zabawy relaksacyjne, gry stolikowe, zabawy swobodne, rozmowy z dziećmi, indywidualny                     kontakt z rodzicami, przy sprzyjającej aurze zabawy na placu zabaw, rozchodzenie się dzieci.

ZESTAW PROGRAMÓW WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO DO REALIZACJI W ROKU SZKOLNYM 2022/2023

Podstawa prawna: Art.22a ust.6 i 7 Ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jednolity Dz.U. 2020 poz. 1327).

1.PR-1/2022 – „Trefliki w przedszkolu” – program wychowania przedszkolnego. Autor Dorota Kossakowska. Wydawnictwo Edukacyjne Podręcznikarnia, realizują grupy: Krasnale, Żabki, Motyle, Pszczółki, Biedronki.

2. PR-2/2022 – „Zabawy z porami roku” – program wychowania przedszkolnego. Autor dr Iwona Lewkowicz, dr Anna Tworkowska-Baraniuk. Wydawnictwo Edukacyjne Podręcznikarnia, realizują: Słoneczka, Misie.

3. PR-3/2022 – „Program nauczania języka angielskiego”. Autor Magdalena Appel, Joanna Zarańska, Ewa Piotrowska, realizują: wszystkie grupy przedszkolne.

4. PR-4/2022 – „Kocham dobrego Boga”. Autor Komisja Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski, numer programu AZ-0-01/10, realizują: Misie, Słoneczka, Pszczółki, Biedronki.

W ROKU SZKOLNYM 2022/2023 REALIZUJEMY PROGRAMY DODATKOWE:

Program przedszkolnej edukacji antytytoniowej „Czyste powietrze wokół nas”, realizują grupy: Misie, Słoneczka, Biedronki, Pszczółki – koordynator Urszula Stawiszyńska.

Program profilaktyczny ,,Mamo, Tato – co Wy na to?'': realizują Misie, Słoneczka – koordynator Urszula Stawiszyńska.

Program edukacyjny na temat ekologii „Kubusiowi Przyjaciele Przyrody”, realizują wszystkie grupy przedszkolne – koordynator Agnieszka Zawadzka.

W ROKU SZKOLNYM 2022/2023 REALIZUJEMY PROJEKTY:

- Międzynarodowy Projekt Czytelniczy „Magiczna moc bajek”, realizują: Krasnale, Żabki, Motyle, Misie

- „Bajkowa podróż do krainy dobra, piękna i prawdy”, realizują: Pszczółki, Słoneczka

- „Miś Bajkuś w Krainie Bajkoteriapii”, realizują: Biedronki.

Nowatorskie metody pracy w naszym przedszkolu

Metoda twórczego myślenia J. Osborne „Burza mózgów”

Metoda ta jest szczególnie polecana podczas rozwiązywania problemów. Wszyscy uczestnicy mają prawo zgłaszać swoje pomysły, pomysły te nie podlegają ocenie. Ważna jest duża liczba pomysłów, nie jest istotne, kto jest autorem poszczególnych pomysłów. Po zakończeniu zgłoszeń można przystąpić do oceny pomysłów pod kątem przydatności do rozwiązania konkretnego zadania.

Metoda E. Gruszczyk-Kolczyńskiej do nauki matematyki

W edukacji matematycznej przedszkolaków najważniejsze są osobiste doświadczenia dziecka. Stanowią one budulec, z którego dziecko tworzy pojęcia i umiejętności. Jeżeli doświadczenia są specjalnie dobrane, przyczyniają się także do rozwoju myślenia i hartowania dziecięcej odporności.

Program edukacji matematycznej wg. E. Gruszczyk- Kolczyńskiej obejmuje następujące kręgi tematyczne: orientacja przestrzenna, rytmy, kształtowanie umiejętności liczenia, a także dodawania i odejmowania, wspomaganie rozwoju operacyjnego rozumowania; rozwijanie umiejętności mierzenia długości, klasyfikacja, układanie i rozwiązywanie zadań arytmetycznych, zapoznanie dzieci z wagą i sensem ważenia, mierzenie płynów, intuicja geometryczna, kształtowanie gier przez dzieci, zapisywanie czynności matematycznych. Zajęcia należy prowadzić dotąd, dopóki sprawiają dzieciom przyjemność. Do prowadzenia zajęć z dziećmi potrzebne są specjalne dobrane przedmioty (pomoce): Miś- pacynka, liczmany - kółka, trójkąty, kwadraty, liczydełka, kartoniki z cyframi i znakami arytmicznymi, seria obrazków, domino, geoplan (płytka z otworkami do przewlekania sznurowadła)- służy do konstruowania figur geometrycznych, figury geometryczne, karty logiczne, kostka i obrazki. Do prowadzenia zajęć potrzebne są jeszcze inne przedmioty (nasiona dużej fasoli, kasztany, kolorowe guziki, klamerki do przypinania bielizny, frotki, kapsle).

Celem tej metody jest wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci. Zaplanowane działania służą wprowadzeniu nowych treści lub uporządkowaniu i ukierunkowaniu nagromadzonych doświadczeń dzieci. Głównym sposobem uczenia się matematyki jest rozwiązywanie zadań. Nie wszystkie dzieci radzą sobie z tą umiejętnością. Często napotykają trudności, zniechęcają się do wykonywania kolejnych działań, aby uniknąć przykrości. Należy dostosować więc treści kształcenia do możliwości intelektualnych dzieci. Ta metoda ma właśnie wspomagać rozwój umiejętności matematycznych dzieci i uczyć je radzenia sobie z emocjami. Okres przedszkolny to czas otwierania się ciekawskich, dziecięcych oczu na świat, czas poznawania i doświadczania. To także okres wielkich możliwości, które wymagają odpowiedniej stymulacji i bodźców potrzebnych do kształtowania czynności umysłowych. W edukacji matematycznej ważne jest, aby mieć świadomość tego, w jaki sposób dzieci w wieku przedszkolnym uczą się. Edukacja matematyczna metodą E. Gruszczyk – Kolczyńskiej sprzyja stymulowaniu uzdolnień matematycznych u dzieci a także dobrze przygotowuje je do nauki matematyki w szkole. Metoda sprzyja rozwojowi inteligencji operacyjnej dzieci, uodparnia je na sytuacje trudne i rozwija umiejętności matematyczne.

Metoda aktywnego słuchania muzyki według Batii Strauss

Metoda Batii Strauss pozwala na przybliżenie dzieciom muzyki klasycznej. Dzieci aktywnie słuchają tzn. słuchając, wykonują proste ruchy rytmiczne siedząc, lub proste ruchy taneczne proponowane przez nauczyciela. W przypadku dzieci młodszych są to proste ruchy ilustracyjne, krótkie opowiadania związane z każdym utworem muzycznym. Poprzez „aktywne słuchanie” dzieci nieświadomie poznają strukturę utworu muzycznego. Kontakt z muzyką jest dla dziecka źródłem twórczych poczynań, różnorodnych poszukiwań, stymuluje dziecko do samowyrażania się (np. w tańcu, śpiewie). Poprzez kontakt z muzyką rozwijają się u dziecka pozytywne cechy charakteru, zdolności poznawcze, a cała osobowość kształtowana jest harmonijnie i wielostronnie.

Pedagogika zabawy

Pedagogika zabawy jest metodą, która stwarza możliwości dzieciom do działania w atmosferze akceptacji i zaufania. Celem pedagogiki zabawy jest dostarczenie prowadzącemu różnorodnych pomysłów, które umożliwią świadomą i kreatywną pracę z grupą. Aktywizowanie uczniów w procesie nauczania jest obecnie uznawane za najważniejszą zasadę nauczania i uczenia się. Głównymi celami pedagogiki zabawy są: harmonijny i wszechstronny rozwój dziecka, pomoc w odkrywaniu najlepszych cech dziecka. Pedagogika ta włącza do nauczania i wychowania metody kreatywne, aktywizujące, pobudzające emocje i wyobraźnię z przełożeniem ich na takie sytuacje, w których uczestnik grupy może bez lęku rozwijać swoje najlepsze strony.

Proponuje zabawy i gry, które:-zapewniają dobrowolność uczestnictwa,-wykluczają rywalizację,-dają możliwość komunikowania się poprzez ruch, słowo, plastykę, oraz inne środki wyrazu.

 Głównym atrybutem wykorzystywanym w pracy opisywaną metodą jest duża, kolorowa chusta, która przyciąga uwagę dzieci, ożywia je i daje im wiele radości, uśmiechu. Jest ona wspaniałym środkiem do rozbudzenia dziecięcej wyobraźni, kiedy staje się balonem, wiatrem, łodzią, siecią rybacką oraz tym wszystkim, o czym tylko można pomarzyć. Możliwości jej zastosowania są nieograniczone, dlatego staje się ona dowodem na to, że im prostsze formy i pomoce, tym lepsza zabawa.

Metoda wprowadzenia w świat pisma Ireny Majchrzak

Nauka czytania rozpoczyna się od globalnego czytania własnego imienia dziecka. Poprzez zestaw ćwiczeń zwanych „ścianą pełną liter” dziecko poznaje małe i wielkie litery. Każdą literę należy pokazuje się mu tylko raz. Następny etap nauki nosi nazwę „targu liter”. Jest to okres zabaw i gier prowadzonych z wykorzystaniem liter, sylab i wyrazów   o prostej budowie. Kolejny etap to „gra w sylaby” odnosząca się do powolnego przejścia do czytania ze zrozumieniem. Ostatni etap „nazywanie świata”, to zabawa, w której dzieci nazywają przedmioty znajdujące się w sali.

Metoda ruchowej ekspresji twórczej R. Labana

Metoda gimnastyki twórczej Rudolfa Labana nazywana jest także metodą improwizacji ruchowej. Daje możliwość podejmowania ruchu zgodnie z własną inwencją twórczą, fantazją, doświadczaniem. U podstaw tej metody leży naturalna ruchliwość i naturalny styl motoryki dziecka. Pozwala ona na posługiwanie się różnymi formami ruchu i ekspresji jak: ćwiczenia muzyczno-ruchowe, zabawy, taniec, opowieść ruchowa, inscenizacja, improwizacja ruchowa, groteska, pantomima, scenki dramatyczne itp. W metodzie uwzględnia się łącznie ruchu z muzyką i rytmem i dlatego często przy realizacji zadań wykorzystuje się instrumenty perkusyjne. Każdy ćwiczący wykonuje zadanie ruchowe na swój sposób i wobec tego pokaz wykonania nie jest niezbędny, schodzi na dalszy plan. Należy tylko ćwiczącym wyjaśnić, co mają robić, natomiast sposób wykonania będzie zależał od ich inwencji twórczej, pomysłowości, fantazji oraz doświadczeń ruchowych.

W zajęciach ruchowych metoda gimnastyki ekspresyjnej wprowadzana jest w formie wstawek lub małych fragmentów zajęć (wyczucia własnego ciała, ciężaru siły), przestrzeni, rozwijania wyczucia płynności ruchów i ciężaru ciała w przestrzeni i czasie, współdziałanie z partnerem lub grupą.

Metoda C. Orffa

C. Orff wyszedł z założenia, iż kulturę fizyczną dziecka należy rozwijać w ścisłej korelacji z kulturą rytmiczno- muzyczną oraz z kulturą słowa. Dlatego nawiązuje on do tradycyjnych, zanikających we współczesnych czasach form zabaw, ćwiczeń, tańców, muzyki, porzekadeł, legend, baśni, poezji, prozy itp. Te właśnie ginące formy ruchowo-muzyczno-słownych zainteresowań dzieci znalazły się u podstaw tej metody, której głównym celem i zadaniem jest wyzwolenie u dzieci tendencji samoekspresji i rozwijanie inwencji twórczej (zwłaszcza powiązanie muzyki z ruchem stanowi bardzo charakterystyczny rys omawianej metody). Szeroko rozbudowany repertuar ćwiczeń i zabaw daje możliwość rozwijania inwencji zarówno dzieciom wysoko uzdolnionym, jak i wykazującym trudności w pewnych obszarach rozwoju. Zarówno muzyka, jak i ruch oraz żywe słowo przenikają się wzajemnie, przy czym w konkretnych ćwiczeniach dominuje zwykle jeden z wymienionych elementów, gdy inne spełniają roję towarzyszącą lub podrzędną. 

Głównym celem i zadaniem tej metody jest wyzwolenie u dzieci tendencji do samoekspresji i rozwijania inwencji twórczej. Zdaniem C. Orffa muzyka rodzi się z mowy, ruchu i gestu. Wykorzystane i przetworzone na język muzyczny powinno być to, co dziecku najbliższe: słowo, gest, ruch. Zaspokojenie potrzeby ruchu w formie dobranej przez samo dziecko, daje okazję do rozładowania napięć emocjonalnych, do ich odreagowania.

Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne

Metoda Weroniki Sherborne jest prosta, naturalna i możliwa do zastosowania w każdych warunkach, bez konieczności używania przyrządów. Metoda nie posiada elementów współzawodnictwa. Po bardziej intensywnym wysiłku stosujemy odpoczynek i relaks. Metoda ta nawiązuje do „języka ciała”, czyli ćwiczenia stanowią formę komunikowania się z innymi, są to raczej doświadczenia ruchowe, cielesne i emocjonalne niż normalne ćwiczenia. Ze względu na swą prostotę,  naturalność i możliwość stosowania jej w każdych warunkach, jest to metoda dla każdego - każdy może w niej uczestniczyć w takim zakresie, w jakim jest to dla niego możliwe. Nie ma słabych, gorszych czy smutnych. Wszyscy są aktywni, radośni i zwycięscy. Dzieci ćwiczą parami lub w małych grupach, każdemu coś się uda, każdy zostanie pochwalony i zachęcony do dalszych wysiłków.

Celem tej metody jest wspomaganie rozwoju psychoruchowego dziecka i terapia zaburzeń rozwoju, czyli doświadczenie ruchu, kontaktu emocjonalnego, fizycznego, społecznego, poznanie własnego ciała. Stosując tę metodę dążymy do rozwoju świadomości schematu ciała, orientacji w czasie i przestrzeni w środowisku zewnętrznym, poczucia bezpieczeństwa, zaufania do siebie i partnera, współdziałania,  partnerstwa, własnej inwencji, pewności siebie, inicjatywy, spontaniczności ruchu i zachowań, sprawności ruchowej, wyobraźni, koncentracji uwagi, a także do integracji środowiska, w którym jesteśmy oraz umiejętności rozluźniania się po okresie napięcia i koncentracji.

Metoda Kniessów.

Jest to metoda, która ma na celu kształtowanie i rozwój fizyczny dziecka poprzez ruch, muzykę, zastosowanie oryginalnych przyborów. Ćwiczenia odbywają się na wszystkich grupach mięśniowych z uwzględnieniem automasażu. Jednocześnie uwrażliwia się małe dziecko na piękno muzyki klasycznej.W metodzie tej główny nacisk kładzie się na ruch. Ważną rolę w metodzie Kniessów spełniają przybory do ćwiczeń ruchowych, przybory do wytwarzania dźwięków.

Metoda edukacji przez ruch D. Dziamskiej

Metoda ta wykorzystuje naturalny, spontaniczny ruch dziecka w celu uaktywnienia jego zmysłów, dzięki którym poznaje otaczający świat. Narzędziem edukacji przez ruch jest koło integracji sensorycznej – spójności  i jednoczesności wykonywanych  przez dziecko czynności (dzieci patrzą, słuchają, kreślą, chodzą...), aktywizowania jednocześnie wielu zmysłów w procesie edukacyjnym. Ważnym elementem jest tu ruch np. w postaci klaskania, wyrzucania rąk, wahania, kołysania się w ławce, wstawania, siadania, krzyżowania nóg pod stołem, rąk na ławce, stukania palcami, kreślenia palcami po blacie różnorodnych wzorów, wędrówki palcami po kartce, zaciskania pięści, wyrzutów pięści lub dłoni w górę lub w dół, skoków, obrotów, a wszystko to spontanicznie i zgodnie z potrzebą ruszania się w mniejszej lub większej przestrzeni.

Obserwacja tego ruchu przez nauczyciela staje się źródłem wielu ważnych informacji o samych dzieciach: kto z grupy jest dzieckiem kinestetycznym, kto radzi sobie z koordynacją, a kto wymaga wsparcia w tym względzie. Proponowane ćwiczenia uwzględniają możliwości motoryki dziecka oraz fizjologiczny ruch organizmu (zróżnicowanie ćwiczeń dla różnych grup wiekowych), a także rozwój społeczny dzieci (wspólnie z kolegami wykonywanie prac plastycznych). Istotnym elementem tej metody jest wykorzystanie origami oraz innych form plastycznych.  

Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz.

Założeniem Metody Dobrego Startu jest jednocześnie rozwijanie funkcji językowych, funkcji spostrzeżeniowych: wzrokowych, słuchowych, dotykowych, kinetycznych (czucie ruchu) i motorycznych oraz współdziałania między tymi funkcjami, czyli integracji percepcyjno-motorycznej. Są to funkcje, które leżą u podstaw złożonych czynności czytania i pisania. Usprawniane w tym zakresie, jak również kształtowanie lateralizacji (ćwiczenia ustalania ręki dominującej) i orientacji w prawej i lewej stronie ciała jest wskazana dla dzieci przygotowujących się do nauki czytania i pisania, natomiast jest niezbędne dla dzieci, u których występują opóźnienie rozwoju tych funkcji.

Ćwiczenia prowadzą do większej harmonii rozwoju psychoruchowego: wyższego poziomu rozwoju i współdziałania funkcji intelektualnych (mowy, myślenia) oraz  instrumentalnych (spostrzeżeniowo- ruchowych). Dzięki temu dochodzi do prawidłowego wykonywania czynności ruchowych we właściwym czasie i przestrzeni, w harmonii z czynnościami poznawczymi, w tym językowymi. Doskonalenie integracji percepcyjno-motorycznej i kompetencji językowych ułatwia dzieciom naukę czytania i pisania oraz zapobiega ewentualnym przyszłym niepowodzeniom szkolnym.

Pozytywny wpływ nowatorskich rozwiązań w edukacji przejawia się ich jednoczesnym oddziaływaniem na wiele funkcji psycho – fizycznych, co sprawia, że dzieci zarówno poszerzają swoją wiedzę, jak i rozwijają procesy poznawcze (szczególnie logiczne i twórcze myślenie), doskonalą umiejętności społeczne, rozwijają inteligencję emocjonalną, a także doskonalą sprawność ruchową i zdolności muzyczne. Powodem ich stosowania jest przede wszystkim dbałość o wszechstronny rozwój dziecka w przedszkolu, ale także wzmacnianie więzi między dziećmi w grupie oraz zapewnienie im dobrej zabawy, możliwości przeżycia przygody. Metody te wychodzą naprzeciw dziecięcej potrzebie poznawania, doświadczania otaczającego świata, radosnego tworzenia, wesołej zabawy, aktywności ruchowej, kontaktu z rówieśnikami i poczucia bycia ważną częścią grupy.

Formy pracy w przedszkolu to „zaplanowane w czasie i przestrzeni wzajemne czynności nauczyciela i dzieci. W systemie wychowania przedszkolnego formy te odnoszą się do całości sytuacji związanych z trybem dzieci i podstawowymi rodzajami ich działalności”.

 Do najczęściej stosowanych form pracy w przedszkolu należą:

1. Zajęcia dowolne ( dzieci same wybierają sposób zabawy czy też rodzaj działalności w czasie który jest do tego przeznaczony. Nauczyciel nie narzuca zajęć ani nie tworzy grup, Przedszkolaki same tworzą grono do zabawy. Do zajęć dowolnych należą np. oglądanie książek, rysowanie, budowania z klocków itp.)

2. Sytuacje okolicznościowe ( Są to działalności niezaplanowane odgórne przez nauczyciela, które mogą się zdarzyć nagle.)

3. Obowiązkowe zajęcia ( do nich zaliczyć można np. zajęcia dydaktyczne, wycieczki, , spacery, , uroczystości,  czynności samoobsługowe itp.)

Metoda nauczania – celowo i systematycznie stosowany sposób pracy nauczyciela z dziećmi,  który umożliwia dzieciom opanowanie wiedzy wraz z umiejętnością posługiwania się niąw praktyce, jak również rozwijanie zdolności i zainteresowań poznawczych dzieci

Dobór metod nauczania zależy od:

- wieku dzieci ;

- treści nauczania;

- kwalifikacji i doświadczenia nauczyciela;

- czasu nauczania;

- celów i zadań pracy dydaktyczno-wychowawczej;

- organizacji i środków, których zamierza użyć nauczyciel.METODY CZYNNE  to metody oparte na działalności dziecka:

1. Metodę ćwiczeń (dzieci są pobudzane do naśladownictwa i utrwalania pewnych czynności. Ćwiczenia te wzbogacają ich ruchową sprawność, ale nie tylko. Metoda ćwiczeń wzbogaca wiedzę i umiejętności praktyczne. Głównym celem tej metody jest kształtowanie pożądanych postaw u dzieci.)

2. Metodę zadań stawianych dziecku (Metoda oparta na samodzielnej działalności dziecka, indywidualnych rozwiązywaniu problemów i wysnuwaniu wniosków. Pedagog stawia przed wychowankiem zadanie, które rozwiązuje samodzielnie. Mogą to być na przykład tworzenia prac plastycznych, obserwacja przyrody oraz różnego rodzaju rebusy, łamigłówki)

3. Metodę kierowania własną działalnością dziecka (W tej metodzie nauczyciel zobowiązany jest do inspirowania dziecka oraz zachęcania go do samodzielnej działalności, samorozwoju)

4. Metodę samodzielnych doświadczeń (Głównym celem tej metody jest ułatwienie maluchom nawiązywanie kontaktów ze społeczeństwem, przyrodą, tradycją, kulturą oraz sztuką. Nauczyciele stwarzają warunki do spontanicznych zachowań, postępowań oraz zabawy)

METODY SŁOWNE:

1. Metoda żywego słowa (Metoda przygotowująca dzieci do pisania, czytania a także liczenia. Oparta na pracy słowem. Pobudza ona wyobraźnię i procesy poznawcze. Uczy dzieci wrażliwości na piękno, pobudzając w nich pozytywne uczucia płynące z obcowania z literaturą piękną. Dzieci dzięki tej metodzie poznają wartość słowa pisanego.)

2. Instrukcje i objaśnienia (Głównie dotyczą instruowania podczas przygotowania do wykonania zadania powierzonego dzieciom. Towarzyszą poznawaniu nawyków higienicznych, rozwojowi fizycznemu i nabywaniu nowych umiejętności.)

3. Sposoby społecznego porozumienia (Metoda może przejawiać się w postaci dezaprobaty lub aprobaty, a także upominań, przekonywań, zakazów oraz nakazów.)

4. Opowiadania, rozmowy, zagadki ( Metody bardzo lubiane przez dzieci. Pomagają im rozwijać spostrzegawczość, logiczne myślenie a także odwoływać się do posiadanej już wiedzy. Rozwijają procesy poznawcze, zasób informacji i wiedzy oraz pomagają dzieciom wzbogacać się intelektualnie.)

METODY OGLĄDOWE - percepcyjne, czyli opierające się na obserwacjach.

1. Metodę przykładu ( Metoda ta oparta jest na osobach dorosłych czyli wzorcach. Opiekunowie dzieci powinni swoją postawą, zachowaniem a także ubiorem dawać przykład.)

2. Metodę pokazu i obserwacji (Nauczyciel w trakcie tej metody ma za zadanie skupić uwagę podopiecznego na obserwowanej czynności, rzeczy lub istocie np. obserwacja psa czy pokaz sznurowania obuwia)

3. Metodę uprzystępniania sztuki (Metoda opierająca się na odbiorze dzieł sztuki takich jak obrazy, muzyka, literatura czy sztuka teatralna. Nauczyciel korzystający z tej metody powinien możliwe jak najpełniej przybliżyć przedszkolakom wyżej wymienione dzieła, pomóc im je zrozumieć i w odpowiedni sposób przeżyć)

NOWATORSKIE METODY NAUCZANIA STOSOWANE W PRACY PRZEDSZKOLA.

1.Metoda ruchowej ekspresji twórczej R. Labana.

U podstaw tej metody leży naturalna ruchliwość i naturalny styl motoryki dziecka. Pozwala ona na posługiwanie się różnymi formami ruchu i ekspresji jak: ćwiczenia muzyczno- ruchowe, zabawy, taniec, opowieść ruchowa, inscenizacja, improwizacja ruchowa, pantomima, sceny dramatyczne. W metodzie uwzględnia się łączenie ruchu z muzyką i rytmem dlatego często przy realizacji zadań wykorzystuje się instrumenty perkusyjne. Każdy ćwiczący wykonuje zadania ruchowe na swój sposób i wobec tego pokaz wykonania jest zbędny, schodzi na dalszy plan. Należy tylko ćwiczącym wyjaśnić, co mają robić, a sposób wykonania będzie zależał od ich inwencji twórczej, pomysłowości, fantazji oraz doświadczeń ruchowych.

2.Metoda Weroniki Sherborne.

Jest prosta, naturalna i możliwa do zastosowania w każdych warunkach, bez konieczności używania przyrządów. Ćwiczymy na boso, w niskich, bezpiecznych pozycjach i bez elementu współzawodnictwa. Po intensywnym wysiłku stosujemy odpoczynek i relaks. Metoda ta nawiązuje do „języka ciała”, czyli ćwiczenia stanowią formę naszego komunikowania się z innymi. Ze względu na swą prostotę i naturalność jest to metoda dla każdego. Każdy może w niej uczestniczyć w takim zakresie, w jakim jest to dla niego możliwe. Nie ma słabych, gorszych, czy smutnych. Wszyscy są aktywni, radośni i zwycięscy. Każdemu coś się uda, każdy zostanie pochwalony i zachęcony do dalszych wysiłków.

3.Metoda Kniessów

Jest to metoda, która ma na celu kształtowanie i rozwój fizyczny dziecka poprzez ruch, muzykę, zastosowanie oryginalnych przyborów.

Ćwiczenia odbywają się na wszystkich grupach mięśniowych z uwzględnieniem automasażu. Jednocześnie uwrażliwia się małe dziecko na piękno muzyki klasycznej. W metodzie tej główny nacisk kładzie się na ruch. Ważną rolę w metodzie Kniessów spełniają przybory do ćwiczeń ruchowych, przybory do wytwarzania dźwięków.

4.Metoda Carla Orffa

Głównym elementem tej metody jest śpiew i gra na prostych instrumentach perkusyjnych.Pozwala na twórczą samodzielność dzieci, poszukiwanie różnych rozwiązań. Taka aktywność prowadzi do intensywnego rozbudzania wyobraźni i wrażliwości muzycznej.

5.Metoda Paula Dennisona ( kinezjologia edukacyjna).

Kinezjologia edukacyjna, to praktyczny i dynamiczny....

Koncepcja funkcjonowania i rozwoju
Publicznego Przedszkola nr 1
w Złotowie na lata 2022-2027

I. Charakterystyka przedszkola:

Publiczne Przedszkole nr 1 w Złotowie :

• Mieści się w centrum miasta, w miejscu stosunkowo wyciszonym. Budynek przedszkola jest długi i piętrowy.
• Czynne jest od godz.6.30 do godz. 16.30.
• Funkcjonuje w nim VII oddziałów, do których uczęszcza 175 dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Każdy oddział ma własną estetyczną salę z dobrze wyposażoną bazą do zajęć dydaktycznych dostosowanych do wieku dzieci ( w tym monitory interaktywne w sześciu salach a w jednej sali tablica interaktywna).
• W przedszkolu są dwa gabinety terapeutyczne, pomieszczenia biurowe, gospodarcze
  i zaplecze pionu żywienia.
• Dysponujemy dużym, zielonym placem zabaw, wyposażonym w atestowany, bezpieczny sprzęt ogrodowy.
• Obecnie w Publicznym Przedszkolu nr 1 w Złotowie zatrudnionych jest 31 pracowników. 16 osób kadry pedagogicznej i 15 osób personelu obsługi.
• W przedszkolu zatrudniona jest wykwalifikowana kadra pedagogiczna – 8 nauczycielek dyplomowanych, 1 mianowana, 5 kontraktowych i 2 stażystki. 15 nauczycielek ma wykształcenie wyższe magisterskie, 1 wyższe zawodowe. Kadra pedagogiczna zapewnia dzieciom wszechstronny rozwój i uczy przez zabawę.
• Twórcza i życzliwa kadra przestrzegająca praw dziecka sprawia, że dzieci chętnie przychodzą do przedszkola, a partnerskie kontakty z rodzicami wpływają na lepsze wyniki
  w pracy dydaktyczno-wychowawczej i wyższy stopień zadowolenia rodziców. Dzieci są traktowane podmiotowo, indywidualnie i czują się akceptowane i radosne.
• Dzieci uczestniczą w licznych konkursach np. plastycznych, tańca, recytatorskim ,,Tuwimki” oraz festiwalu piosenki przedszkolnej.
• Aktywnie działamy w projektach i akcjach edukacyjnych, charytatywnych, m.in. „Co ma piernik do pomagania”; akcjach i konkursach ekologicznych dla placówek oświatowych - „Sprzątanie Świata”, ,,Zbiórka baterii i makulatury”
• Zapraszamy lokalnych artystów i ciekawych ludzi z naszego regionu oraz współpracujemy
  z lokalnymi instytucjami.
• Prowadzimy zajęcia i inne działania mające na celu wstępne zapoznanie dzieci z wybranymi zawodami oraz pobudzanie i rozwijanie ich zainteresowań i uzdolnień.
• Prowadzimy zajęcia rozwijające sprawność fizyczną dzieci.

II. Koncepcja pracy przedszkola - Co robić? i dlaczego?, aby być skutecznym
w dążeniu do określonego celu.

Punktem wyjścia do stworzenia Koncepcji funkcjonowania i rozwoju Publicznego Przedszkola
nr 1 w Złotowie są uznawane przez społeczność przedszkola wartości, wymagania oświatowe, cele edukacji włączającej, kompetencje kluczowe oraz analiza mocnych i słabych stron przedszkola.

Przedstawiona przez mnie koncepcja jest otwartym, ramowym planem dalszych kierunków rozwoju przedszkola. Ważnym zadaniem na kolejne lata jest rozszerzenie działań z edukacji przyrodniczo-ekologicznej, wdrażanie edukacji włączającej, kształtowanie kompetencji kluczowych, wspieranie do osiągania nawet najmniejszych sukcesów na miarę potrzeb, możliwości oraz zdolności dzieci oraz promowanie aktywności i talentów naszych wychowanków
w środowisku lokalnym.

PUNKT WYJŚCIA:

• uznawane wartości - wszystko, co ważne dla społeczności przedszkola ujęte
  w „ Katalogu Wartości Publicznego Przedszkola nr 1” :

· zdrowie, bezpieczeństwo - Zdrowy i bezpieczny przedszkolak

· inteligencja, mądrość, pomysłowość , aktywność, podmiotowość - Mądry Przedszkolak
· dobroć, uczciwość, współpraca, wzajemna pomoc, zgoda - Koleżeński Przedszkolak

· samodzielność, odwaga, odpowiedzialność, spryt, samorealizacja - Samodzielny Przedszkolak

· twórczość, wrażliwość, szlachetność, dobroć, troskliwość, wewnętrzne piękno - Kulturalny Przedszkolak

· oszczędność, dobroczynność, hojność, poszanowanie dóbr - Przedszkolak Przyjacielem Przyrody

· miłość, rodzina, szacunek, szczęście - Przedszkolak kocha swoją rodzinę i celebruje z nią tradycje

· miłość do ojczyzny i własnego narodu, wolność - Przedszkolak dobrym Złotowianinem i Polakiem

• wymagania oświatowe w zakresie podejmowanych działań:

• procesy wspomagania rozwoju i edukacji dzieci są zorganizowane w sposób sprzyjający uczeniu się,
• dzieci nabywają wiadomości i umiejętności określone w podstawie programowej,
• dzieci są aktywne,
• kształtowane są postawy i respektowane normy społeczne,
• przedszkole wspomaga rozwój dzieci, z uwzględnieniem ich indywidualnej sytuacji,
• rodzice są partnerami przedszkola,
• przedszkole współpracuje ze środowiskiem na rzecz wzajemnego rozwoju,
• przedszkole w planowaniu uwzględnia wnioski z analizy badań zewnętrznych i wewnętrznych
• zarządzanie przedszkolem służy jego rozwojowi.

• cele edukacji włączającej:

• zapewnienie pełnego uczestnictwa wszystkim dzieciom, niezależnie od płci, statusu społecznego i ekonomicznego, rasy, miejsca zamieszkania, niepełnosprawności, wieku czy wyznania.

• kompetencje kluczowe:

• w zakresie rozumienia i tworzenia informacji, w zakresie wielojęzyczności, matematyczne oraz w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii, kompetencje cyfrowe, kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się, obywatelskie, w zakresie przedsiębiorczości, w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

• analiza mocnych i słabych stron przedszkola.

PRIORYTETY PRZEDSZKOLA NA LATA 2022-2027:

• Bezpieczeństwo dzieci i pracowników przedszkola.
• Wysoka jakość pracy przedszkola, spełnianie wymagań oświatowych.
• Wdrażanie edukacji włączającej.
• Rozszerzenie działań z edukacji przyrodniczo-ekologicznej.
• Wsparcie całościowego rozwoju dziecka, w tym rozwijanie kompetencji kluczowych.
• Dobrze wykwalifikowana kadra pedagogiczna i specjalistyczna.
• Partnerska, pełna wzajemnego zaufania i akceptacji współpraca z rodzicami.
• Szeroka współpraca ze środowiskiem lokalnym.
• Promowanie aktywności i talentów naszych wychowanków w środowisku lokalnym.

CO ROBIĆ?: MISJĄ PRZEDSZKOLA JEST:

„Wspomaganie rozwoju dzieci zgodnie z ich potrzebami i możliwościami,
w relacjach z rodzicami i środowiskiem. Zapewnienie pełnej opieki, wychowania i nabywania umiejętności w warunkach akceptacji
i bezpieczeństwa”

• Respektowanie praw dziecka i upowszechnianie wiedzy o nich.
• Włączanie do edukacji każdego dziecka – docenianie różnorodności dzieci, uwzględnianie potencjału i potrzeb oraz wspieranie w rozwoju.
• Indywidualizacja procesu opieki, wychowania i nauczania.
• Budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym.
• Budowanie wiedzy o ekologicznym stylu życia – oszczędności i poszanowaniu dóbr przyrodniczych.
• Umożliwienie dziecku odkrywania własnych możliwości, sensu działania oraz gromadzenia doświadczeń.
• Wydobywanie potencjału twórczego każdego dziecka oraz kształtowanie postaw estetycznych.
• Wpajanie pozytywnych wartości społecznych i moralnych na drodze prowadzącej do prawdy, dobra i piękna.
• Wspomaganie w rozwijaniu umiejętności i uzdolnień - osiągania nawet najmniejszych sukcesów na miarę potrzeb, możliwości oraz zdolności dzieci.
• Wspieranie dziecka w osiągnięciu dojrzałość do podjęcia nauki na pierwszym etapie edukacji.
• Pełnienie funkcji doradczej i wspierającej działania wychowawcze.
• Włączanie rodziców w współorganizowanie życia przedszkola, czynne uczestniczenie
  w jego przedsięwzięciach.

WIZJA PRZEDSZKOLA

PUBLICZNE PRZEDSZKOLE NR 1 W ZŁOTOWIE

nasza - „JEDYNECZKA” jest:

• ZIELONA,

ponieważ:

• pragnie, aby jej wychowankowie rozumieli świat, w którym żyją, przyjmowali zań odpowiedzialność oraz obecnie i w przyszłości aktywnie działali na rzecz ochrony środowiska;
• promuje zdrowy, ekologiczny styl życia oraz postawy ekologiczne - oszczędność
  i poszanowanie dóbr przyrodniczych;
• promuje akcje proekologiczne, m.in.: „Do przedszkola spacerkiem i rowerem” – unikanie szkodliwej dla środowiska naturalnego jazdy samochodem; „Deszczowe kropelki roślinkom pomogą”- wykorzystywanie deszczówki; „Segreguję i nie oszukuję”- zbiórki baterii, makulatury, segregowanie śmieci w każdej sali zabaw.
• tworzy jak najlepsze warunki do aktywnego zdobywania wiedzy i umiejętności
  w zakresie edukacji przyrodniczo-ekologicznej,
• tworzy warunki do częstego bezpośredniego kontaktu z otaczającą przyrodą.

• BEZPIECZNA,

ponieważ:

• dostosowuje działania edukacyjne i profilaktyczne do potrzeb rozwoju i bezpieczeństwa dzieci,
• uczy odróżniania sytuacji bezpiecznych i niebezpiecznych oraz właściwego reagowania na nie;
• posiada sale wyposażone w bezpieczne meble, sprzęty, pomoce i zabawki,
• posiada plac zabaw wyposażony w bezpieczny, atestowany sprzęt,
• podejmuje systematyczne działania na rzecz profilaktyki zdrowotnej,
• organizuje spotkania z osobami wspierającymi pracę przedszkola w zakresie bezpieczeństwa.
   

• PRZYJAZNA,

ponieważ:

• jest bezpieczna oraz życzliwa dzieciom, rodzicom i pracownikom;
• prowadzi edukację włączającą zapewniającą każdemu dziecku optymalne warunki do nauki;
• jest miejscem, gdzie dzieci w sposób swobodny mogą wyrażać emocje, uczyć się zasad społecznego współżycia i rozwijać w sposób całościowy;
• tworzy dzieciom możliwość samorealizacji, pracy z rówieśnikami, kreatywnego myślenia, działania i przeżywania, uczestniczenia w ciekawych zajęciach, poznawania otaczającej rzeczywistości z zachowaniem wartości uniwersalnych: dobra, prawdy i piękna.
   

• DOSTĘPNA,

ponieważ:

• jest miejscem dla każdego dziecka – tutaj doceniamy różnorodność, uwzględniamy potencjał i potrzeby oraz dajemy każdemu możliwość rozwoju,
• poprawia dostępność architektoniczną swojego budynku;
• zapewnienia dostępność cyfrową swojej strony internetowej;
• planując swoje działania stosuje zasady projektowania uniwersalnego, dostępności dla wszystkich oraz projektowania włączającego.
   

• INNOWACYJNA,

ponieważ:

• wdraża innowacje pedagogiczne (programowe, organizacyjne, metodyczne), mające na celu poprawę jakości pracy przedszkola;
• wykorzystuje w procesie dydaktyczno-wychowawczym nowatorskie metody nauczania;
• zwiększa efektywność nauczania poprzez wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych;
• dostosowuje się do zmieniającego się świata i nowych technologii stale wzbogacając swoją bazę dydaktyczną o nowoczesne pomoce dydaktyczne;

• AKTYWNA,

ponieważ:

• realizuje system wychowawczy i działania edukacyjne, które sprzyjają wyzwalaniu samodzielności i aktywności własnej dzieci;
• preferuje stosowanie aktywizujących metody pracy;
• posiada zaangażowanych, wykwalifikowanych, kompetentnych, odpowiedzialnych
  i konsekwentnych w działaniu pracowników;
• włącza rodziców do aktywnego, partnerskiego uczestniczenia w życiu przedszkola;
• z zaangażowaniem współpracuje z instytucjami i organizacjami działającymi
  w środowisku lokalnym;
• promuje w środowisku lokalnym aktywność i talenty swoich wychowanków.

• DUMNA

ponieważ:

• rozwija u dzieci poczucie własnej wartości, by bez ograniczeń mogły podejmować aktywność na każdym etapie swojego życia;
• jej wychowankowie osiągają gotowość szkolną na wysokim poziomie;
• jej wychowankowie osiągają sukcesy w konkursach, przeglądach i festiwalach;